ถ้ำละว้า อีกหนึ่งถ้ำที่มีหินงอก หินย้อยที่งดงามน่าทึ่ง (ถ้ำละว้า เกิดจากน้ำฝนซึ่งมีคาร์บอนไดออกไซด์เป็นส่วนประกอบ เมื่อตกถึงพื้นดินก็จะทำปฏิกิริยาจนกลายเป็น กรดคาร์บอนิก น้ำที่ซึมลงใต้ดิน ก็จะกัดเซาะหินปูนเป็นโพรงเชื่อมต่อกัน เมื่อน้ำใต้ดินลดลง จึงเกิดถ้ำขึ้นมา) เส้นทางสู่ถ้ำละว้าเดินทางไม่ลำบากมากนักเพราะเป็นถนนลาดยางตลอดทั้งสาย และร่มรื่นด้วยต้นไม้ตลอดสองข้างทาง บรรยากาศดีและสบายตาไปกับสีเขียวของต้นไม้ หลังจากที่ทีมงานเดินทางมาถึงก็จอดรถไว้ด้านนอกทางเข้า ชำระค่าธรรมเนียมเรียบร้อยก็ได้เวลาเดินทางเข้าถ้ำเสียที เห็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติถ้ำละว้า เป็นบันไดเรียบร้อยดูแล้วก็ไม่ไกล แต่เดินทำเอาลิ้นห้อยเหมือนกันแฮะ เหนื่อยจัง เมื่อลงมาถึงจะพบกับห้องโถงกว้างทางซ้ายมือมีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ จึงแวะเก็บภาพและไหว้พระขอพรกันสักเล็กหน่อยก่อนเริ่มเดินเข้าตัวถ้ำจริง ๆ เส้นทางเดินของถ้ำละว้านั้น เข้า และ ออก ทางเดียว เส้นทางการเดินชมถ้ำละว้า ห้องต่าง ๆ จัดได้อย่างเป็นระเบียบ และมีไฟเปิดให้ตลอดสองข้างทาง และมีป้ายบอกชื่อห้องชัดเจนไม่มืด แต่ถ้าหากชอบสว่าง ๆ และได้ไอเดียในการจินตนาการให้มากขึ้นมาอีกหน่อยขอใช้บริการเจ้าหน้าที่นำทางตัวน้อยพร้อมไฟฉายได้นะคะ ห้องแรกที่พบก็คือ ห้องหนุมาน(จากปากถ้ำประมาณ 45 เมตร) พยายามมองตามเต็มที่แต่ยังจินตนาการไม่ค่อยออก หรือจะเป็นตอนหนุมานอ้าปากในตอน หนุมานอมพลับพลาหรือเปล่าก็ไม่ค่อยแน่ใจ ห้องที่สอง ก็คือห้องจระเข้ (จากปากถ้ำประมาณ 95 เมตร) ตอนแรกทีมงานก็พยายามมองหากันว่าไอ้เจ้าจระเข้ที่ว่าอยู่ที่ไหน(เพราะวันนี้ไม่มีคนนำทาง) มองไปมองมา มองบน ล่าง ซ้าย ขวา ก็มาเจอว่าเจ้าจระเข้ ที่ว่าเนี่ยมันนอนอยู่บนเพดานถ้ำนั่นเอง เห็นแล้วก็น่าตกใจในความเหมือนจริง ๆ ห้องที่สาม ห้องดนตรี (จากปากถ้ำประมาณ 115 เมตร) ดูแล้วคล้าย ๆ เครื่องดนตรี แต่เจ้าหน้าที่ด้านล่างบอกว่าเคาะแล้วจะได้ยินเสียงต่างกันคล้ายเสียงดนตรี(แต่ทีมงานไม่ได้ลอง เพราะตอนนั้นคิดว่า เหมือนตัวออร์แกน เลยได้ชื่อนี้มา ห้องที่สี่ ห้องค้างคาว (จากปากถ้ำประมาณ 200 เมตร) ได้ชื่อมาจากว่ามีหินย้อยเล็ก ๆ มากมายจากบนเพดานถ้ำคล้ายเจ้าค้างคาวตัวจิ๋วห้อยหัว ห้องที่ห้า (จากปากถ้ำประมาณ 460 เมตร) และเป็นห้องสุดท้ายที่อยู่ในสุด คือห้องม่านบรรทม หินย้อยที่ไหลเรียงกันเป็นลอนไล่เรียงกันทั้งแบบบางและเป็นพุ่มหนาคล้ายม่านห้องนอน